Als er iets vaak geromantiseerd wordt, dan is het de invloed van drugs en drank op muziek. In deze uitzending vertelt schrijver Vincent Cardinaal wat de keerzijden van narcotica zijn aan de hand van zeven artiesten die onlosmakelijk verbonden zijn aan hun verslaving.

Schrijver en verslaafde-in-herstel. Dat is de kortste omschrijving van gitarenliefhebber en (muziek)journalist Vincent Cardinaal. Sinds een goed jaar is hij volledig abstinent van cocaïne, drank en andere zaken die zijn leven grondig op de kop zetten. Vincent is daarom bij uitstek de persoon om dé 7 metalplaten uit te zoeken met de meest aangrijpende, tragische, hilarische en hallucinante verhalen over de invloed van narcotica op muzikanten en hun muziek.

We bespreken onder meer John Frusciante's ultieme rehabilitatie, Phil Anselmo's onuitstaanbaarheid, James Hetfields decennialange opkrabbel- en terugvalepisodes, Chino Moreno's romantisering van het verslaafd zijn. Dat en meer, inclusief veel verhalen over verslaving met je doet en wat er bij komt kijken om in een fase van herstel te komen. Plus, natuurlijk: de Zangeres Zonder Naam.

De playlist

1. Black Sabbath - Killing yourself to live (Sabbath Bloody Sabbath, 1973)

2. Pantera - Suicide Note, pt. 1 (The great southern trendkill, 1996)

3. John Frusciante - My smile is a rifle (Niandra LaDes and usually a t-shirt, 1994)

4. Metallica - Frantic (St. Anger, 2003)

5. Sleep - Dragonaut (Sleep’s Holy Mountain, 1993)

6. Deftones - Korea (White Pony, 2000)

7. Zangeres Zonder Naam - Ach Vaderlief, toe drink niet meer (1958)

Dood & Verderf – 2018-03-liggend